آموزش نابود کننده ی فقر، هرنوع کج اندیشی، کج بینی و کج روی
آموزش بین الملل که نهادی مردمی ، غیر دولتی و غیر سیاسی است، زیر مجموعه ی سازمان جهانی کار و یونسکو می باشد، ده سال پیش 19 تا 25 آوریل را هفته ی تلاش جهانی جهت " آموزش برای همه " اختصاص داد که در آن هفته اهداف و راهکارهای توسعه ی هزاره ی سوم مورد توجه قرار گرفت . در آن موقع پیش بینی شده بود که تا سال 2015 میلادی امر آموزش برای همه ی جهانیان محقق شود . اما با وجود مقداری پیشرفت ، شکست جامعه ی بین المللی در انجام تعهدات خود که در اثر بحران اقتصادی و اجتماعی جهان به وجود آمد موجب شد تعدادی اهدا کنندگان، کمکهای آموزشی خود را کاهش دهند و همین باعث شد اصلاح و پیشبرد برنامه های آموزشی ضعیفتر شود.
آموزش بین الملل تعداد بچه هایی را که باید به مدرسه بروند اما امکان حضور در مدرسه و تحصیل را ندارند 72 میلیون نفر تخمین می زند. همه می دانیم که تعدادی از آن 72 میلیون فرزندان محروم از آموزش در کشور ما هستند: یچه های خیابانی که به تکدی گری ، فالنامه فروشی ، گل فروشی و شغل های کاذب وادار شده اند و یا در تعمیرگاهها، مغازه ها و کارگاهها بر خلاف قانون کار جان می کنند و از نعمت آموزش و بازی ها و تفریحات کودکانه محروم می باشند. متاسفانه در کشور ما هیچ ارگان و نهادی متولی و مسؤل شناسایی، آمارگیری و فراهم آوردن امکانات آموزشی برای آن بچه ها نیست و سال به سال به تعداد بچه های محروم از آموزش اضافه می شود. حال اگر تعداد به اصطلاح دانش آموزانی را که در مدارس غیر دولتی ، مراکز آموزش از راه دور و حتی بعضی مدارس دولتی ، با ندیده گرفتن و زیر پا گذاشتن مقررات و آیین نامه های آموزشی و امتحانی وزارت آموزش و پرورش ، بدون دادن آموزش، نمره و مدرک تحصیلی به ایشان داده می شود، اضافه کنیم عمق فاجعه به دلسوزان فرهنگ ، آموزش و توسعه ی کشور مشخص می شود.
این در حالیست که اصل 30 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، دولت را موظف به فراهم آوردن وسایل آموزش و پرورش رایگان برای همه ی ملت ایران تا پایان دوره ی متوسطه می کند و کشور ایران از موهبات طبیعی و خدادادی فراوانی برخوردار است و پیغمبر بزرگوار اسلام می فرماید : " ز گهواره تا گور دانش بجوی ".
پس ما را چه می شود که وقتی به قدرت می رسیم از آموزش همگانی غافل می شویم ؟! چرا نمایندگان کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس به فکر آموزش همگانی نیستند؟ آیا با گذاشتن یک صد تومانی یا دویست تومانی در کف دست این بچه ها یا خرید یک فالنامه ی حافظ مشکل آن بچه ها و خانواده هایشان حل می شود؟ چرا عوض نشان دادن راهکارهای مبارزه با اعتیاد ، تشویق و تهییج مسؤلان ، نهادها ، سازمانهای ذیربط و ثروتمندان به کمک و سرپرستی خانواده های بی چیز ، معتاد و جمع آوری تکی گران از خیابانها و معابر و مجامع عمومی و بذل آموزش و دانش به آنها، به معلم تلقین می شود به فرزندان معتاد ، بی سرپرست و یتیم بیش از استحقاقشان نمره بدهند؟! تا کی باید شاهد باشیم که تعدادی سود جو در مدارس، بخصوص مدارس غیر دولتی و مراکز آموزش از راه دور، با رشوه خواری، به جای آموزش دادن به نوجوانان و جوانان به آنها مدرک بدهند که آن مدارک در نهایت وبال گردن صاحب مدرک بی سواد و بی دانش می باشد و مشکلات جامعه و دولت مردان را افزایش می دهد. در صورتیکه خردمندان و دانشمندان آموزش را مبنا و لازمه ی توسعه ی اجتماعی ، اقتصادی و سیاسی جامعه قلمداد می کنند، نه مدرک و نمودارهای کذایی و قلابی قبولی را! ما ایرانیان که همه، در گفتار، منکر تاثیر آموزش با کیفیت در درک، فهم، شعور، حسن اخلاق، توانایی و مهارت انسان نیستیم پس چرا گفتارمان را با کردارمان همسان و هماهنگ نسازیم؟!
آموزش بین الملل، درسال میلادی جاری، راهکارهای متفاوتی را در کارزار محقق ساختن " آموزش برای همه " در پیش گرفته است. از جمله برای جلب توجه جهانیان و فوتبال دوستان به آموزش، در کنار جام جهانی فوتبال، که در ماههای ژوین و ژوییه، در افریقای جنوبی برگزار می شود تلاش خواهد کرد. حتی پیشاپیش پشتیبانی تعداد زیادی سران کشورها، شخصیت های علمی، بازیکنان مشهور فوتبال و سفرای مشهور را به این امر حیاتی جلب کرده و شور و هیجان دهها هزار معلم را که قصد کمک به کارزار " آموزش برای همه " را دارند برانگیخته است. علاوه بر این آموزش بین الملل عزم خود را جزم کرده تا با قرار دادن موضوع " آموزش برای همه " در دستور کار دو مجمع کلیدی جهانی : ابتدا در مجمع عمومی سازمان ملل که در سطوح بالای سران کشورها، جهت تصمیم گیری پیرامون اهداف توسعه ی هزاره ی سوم، در نیویورک، در ایالات متحده، از بیستم تا بیست و دوی سپتامبر تشکیل خواهد شد و سپس در کنفرانس G20 که در سؤول، کره جنوبی، از یازده تا دوازده نوامبر امسال برگزار خواهد شد ؛ کارزار " آموزش برای همه " را به این دو مجمع کشانده و با تحت فشار دادن سران کشورها آنان را مجبور به ایفای وظایف و تعهدات خود در امور آموزشی بکند. در این راستا از دبیر کل محترم یونسکو ایرینا بوکووا ( Irina Bokova ) در خواست کرده تا یقین حاصل شود که امر آموزش در دستور کار این دو مجمع بر امور دیگر حق تقدم داشته باشد.
بسیار بجا و به موقع است که ما ایرانیان از خود بپرسیم، در این کارزار " آموزش برای همه " ، ما چه سهمی را حداقل در کشور خود، به عهده می گیریم؟ چقدر دست و بال معلمان دلسوز و فداکار را جهت مشارکت در این کارزار باز می گذاریم و از آنها حمایت می کنیم ؟ صاحبان قدرت و ثروت باید بدانند که با آموزش کیفی برای همگان است که تمام افراد شعور انسانی و اجتماعی پیدامی کنند، جامعه به توسعه ی اقتصادی ، اجتماعی و سیاسی می رسد و پایه های قدرت و منابع ثروت آنان ایمن می ماند
از:عبدالرحمان ایران نژاد، یک پیر معلم/كانون صنفي معلمان ايران (طيف صنفي)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر